Пад лістом зялёным – зорка,
ягадка чырвоная.
Ходзіць сонейка над горкай,
птушак зачароўвае.
Мы зь Міколкам знаем слоўка:
каля ягад тупаўшы,
назьбіралі поўны слоік
і яшчэ паўкубачка.
Прыгінаўся ля гальля,
завіхаўся на палянцы.
Колькі бачыў ягад я,
столькі ў сьне пасьля прысьняццца.
У блакітным кубку? Не!
Пад лісточкам, неахвоча...
Можа, нават і не ў сьне,
а калі заплюшчыш вочы –
зразу ягад цэлы рой!
Жменяй, купкаю, чародкай,
пад бярозкай, пад гарой...
То-та сон такі салодкі.