калі знарок спрачаюся з табою
нясьпелых мысьляў падпаліўшы сьмецьце
то незгаворлівы такі таго я...
зусім...
амаль зусім не дзеля сьмеху
зыркая зорка ісьціны шукае
наўкруг праменьняў
хоць і мне здаецца
што толькі тое полымя шугае
што ў люстраную перашкоду б’ецца