Хай ясны лісьця шолах,
хай зорак чысты звон,
хай сіні змрок наўкола
малююць сыну сон.
сьпі-засынай спакойна,
ляці насустрач дню.
Я страхі, зьдзекі, войны
за мора праганю.
Сонца сьпіць.
Міргаюць зоркі
сонна ў цішыні.
Каля месяца вясёлка
зьзяе ў вышыні.
Зараз кожнае гняздзечка,
кожная нара
патушыла сваю сьвечку:
спаць пара.
Сонейка за лес прысела,
пахне сном, як пахне сенам.
Кніжкі, цацкі аж да ранку
замарыўшыся заснулі.
Прагучала калыханка:
Люлі-люлі, люлі-люлі.
Мама шэпча мне на вушка;
Добрай ночы!
Сьпі, дачушка,
Летні вечар, ціхі вечар
на стагі паклаўся.
Зьзяюць зоркі,
сьціхнуў вецер,
цёплы сон падкраўся.
Ён па песеньцы,
па слоўку
рэчанькай ільецца.
Заўтра раніца ізноўку
сонцам усьміхнецца.