там пад ліпамі дзе вечарам
зноў гудуць хрушчы
дзень маленства нас высьвечвае
дзецюкоў-мужчын
маці кліч(не даклічацца!)
да вячэры нас
дзе вакенца павялічвае
той шчымлівы час
пастаю пад гэтай ліпаю
пад сваім акном
пад гадамі невялікімі
заўчарашнім днём
у спакойным-цёплым-чысьценькім
(дзе той вечны страх?)
тут пад дрэвамі вячыстымі
пры жывых бацьках