Хтось па даху “грук” ды “грук” –
дождык там начуе.
Я сьпярша пазнаю гук,
а пасьля пачую.
Як музыкі за рукой
толькі-толькі сочаць,
я ўжо з музыкай, такой
годнай і высокай.
Вунь гарыць тваё вакно –
спаць ніяк не ляжаш.
Я ўжо ведаю даўно,
што мне заўтра скажаш.