Не разумеюць дарослыя:
раяць ды навучаюць.
Не, я не ўпарты, ды простая
ёсць ува мне звычайнасць.
Ведаю: ўласнаю казкаю
тут нараджаюцца цуды.
Чую: чужою падказкаю
некалі жыць не буду.
Вось і пахмуры-насуплены,
хоць не руды, не рабы,
але папроку насуперак
хочацца ўсё рабіць.