Золак.
Лес пачынае раніцу,
пара змагання яшчэ не настала.
(Працуй, павуча, працуй!)
Схема папараці – павуцінне,
чымсьці нястрашнае гэта націнне –
спакою карціна,
скопішча рос і зорак.
Ніхто яшчэ не папаўся,
ніхто яшчэ не прадраўся.
Золак.
Шкадую павуковай працы,
той мітусіўся, напінаў.
Я ж напрасткі, як у палацы,
(Такая воля для паноў!)
шыбую гэтым сінім небам,
што захінаецца галлём,
і гулка пстрыкае па рэбрах
ламачча гром.