а ў лузе
першая трава
ненатуральнай сьлепіць барвай
і
нібы той ганчар нядбайны
глячок не скончыў паліваць
а ў лесе
сьнег сям-там ляжыць
крупчасты
ў засеку галінак
і на вілюжынах галінак
туман адстоены дрыжыць
а ў небе
жаўранка цьвічок
сьцяжком вясновым аблачынка
прыносіць летні дождж здалёк
і верасьнёвы грай грачыны
а на душы
лагодна так
і разам неспакойна пеяк:
і сьвет каторы раз юнее
і ты каторы раз юнак