падыйшоў ён (д’ябал у ваччу)
ненадзейны-стоены-ціхмяны:
хочаш дзядзька дзевачку? (хачу?)
працяло істоту – як тут зманіш?
адплыло каханьне што мяне
звыклаю пяшчотаю вартуе
у даўнейшым брудным рызмане
юны шал агідна агітуе
зараз пакладу табе душу
(можа, каб згадзіўся – палавіну?)
золата што цэлы век нашу
каб сплаціць Таму Якому вінны
гэта саладжавая віна
за якую вось цяпер і ўдаран
дзе мая дзяўчыначка? яна
за такімі даўнімі гадамі...
нешта зразумеўшы мой альфонс
зьнік ад нечаканага ўтрапеньня
музыка прапала – толькі фон
скронямі (ударнікам) трапеча
сорам сочыць сонечны ліхтар
чырваньню маёй крыві (ягонай?)
я пакуль не ведаю што ўдар
атрымаў (ці вытрымаў?) сягоньня