Будзь разважлівай, жонка,
не сварыся дарма,
лепш мне чай завары чаборам і ліпавым
цветам.
Сёння ноччу
ў мяккіх валёнках
прыйдзе ў горад зіма,
з вуліц прагоніць духмянасці лета.
Замяце завіруха...
Прыпудрыць двары
і шчокі дамоў
шатраванае мліва.
Без адценняў,
як радасць і скруха,
раніцою ў акно чорна-белы зірне дрэварыт
на пушкінскія матывы.
Нам жа трэба з табою
ў кватэры ўтрымаць
успаміны пра пахі і колеры лета...
Чуеш,
крадзецца хітрай лісою
ў нашы сэрцы зіма?..
Ты мне чай завары чаборам і ліпавым цветам.