Ёсць на планеце такая краіна,
дзе звонка струменяць вясной ручаіны,
дзе лета красуе пад клёкат бусліны,
дзе восень гарыць спелым жарам каліны,
а ўзімку лясы прыбіраюцца ў іней.
Ёсць на планеце такая краіна,
дзе з матчыных песень сатканы кілімы,
дзе гулка святкуюць вяселлі, радзіны,
дзе хлопцы-малойцы з паглядам арліным
растуць, кучаравяць пад сонцам чупрыны,
а вусны дзяўчат — саладзей за маліны.
Ёсць на планеце такая краіна,
дзе памяць абуджана звонам Хатыні
і Вечны агонь — трапяткі напамінак —
б’ецца трывожна ў гранітным каміне,
б’ецца, як сэрца чацвёртага сына,
што ў бітве за Шчасце і Волю загінуў...
Ёсць на планеце такая краіна.
Дружнай сям’ёй у імкненні адзіным
жыве ў ёй народ працавіты і чынны,
працай мацуе магутнасць Айчыны,
сяброў хлебам-соллю страчае гасцінна,
а перад ворагам дзверы зачыніць.
Навечна прапісаны я ў той краіне.