Любіў ён люльку
І табакерку,
Зіму-бабульку,
Вясну-швагерку,
Восень-залоўку
І лета-свата...
Сцяпан Гаўрусёў
Гушчэчай лесу
пру нацянькі,
куды ні ўлезу —
там сваякі:
мне куст ядлоўцу —
стрыечны брат,
вярба — залоўка,
а явар — сват,
бабулька — вольха,
дзядуля — бук,
кума — чаромха,
агрэст — унук,
каштан — айчым
і швагер — клён...
А ім усім
я — кампаньён.