Вецер узносіць штандары,
пеніцца квецень вясны.
Рыцары полымнай мары,
ідуць ветэраны вайны:
маршалы і генералы,—
золатам слава зіхціць,
прозвішчы іх у аналы
трапіць змаглі пры жыцці;
мічманы і афіцэры
энскіх часцей франтавых,
поўныя кавалеры
ордэнаў баявых;
лётчыкі і танкісты,
снайперы і маракі,
стройныя артылерысты
і пехацінцы-стралкі;
падпольшчыкі і партызаны —
нябачнага фронту байцы...
Крочаць вайны ветэраны.
На тварах іх шрамы-рубцы.
Грудзі ў вясёлках істужак.
На скронях блішчыць серабро.
У сэрцах—адвага і мужнасць.
А вочы іх зычаць дабро.