Эх ты, Нёман-рака!
Ці ты думаў, ці сніў,
Як слязу бедака
Ў свае воды лавіў;
Як стаяў над табой
Сын нядолі худы
І над цёмнай вадой
Спяваў песні нуды,—
Што надыдзе пара —
Знемажэнне міне,
Вызвалення пара
Над народам блісне?
Што з балючых грудзей
Беларусі дзяцей
Над табой загудзе
Песня вольных людзей?
Капыль, 1909