Не пакінь ты, надзея, мяне,
На адну не пакінь ты хвіліну,
Дай глыбокаю вераю мне
У васкросшую верыць краіну.
Напаі маю душу віном
Нестрыманай яскравай свабоды
І кажы мне галосна аб том,
Што заззяе яна для народа,
Які сілай панурлівых дней
З непрыветнаю доляй звянчаны...
Пей жа песні, надзея, мне, пей
Аб васкросшай краіне каханай!
Капыль, 1912