Абляцеў поўны круг
Сонца вечнага ход,
Скончыў бурны свой рух
Рэвалюцыі год.
Струхлы выраз вякоў
Над гвалтоўным гняццём
Ў глыб бяздонны сышоў
Перад новым жыццём.
І на постаць зямлі,
На свабодны прастор
З неба промень злілі
Сотні, тысячы зор.
Закіпеў-загучэў
Абудзіцельны рух
Там, дзе ў шчылінках мрэў
Днёў канаючых дух.
Ў творчым віры жыцця
Ён будынак узвёў
Волі вольнай, быцця,
Ўчорых мар, ўчорых сноў.
Дні за днямі ішлі,
Мацавалі хадой
На свабоднай зямлі
Сацыяльны устрой.
І цяпер паглядзець —
Сэрца пыша агнём!
Якім гмахам расце
Маладое зярнё!
Па руцянай сяўбе
Прамяніся, усход!
Я вітаю цябе,
Рэвалюцыі год!
Масква, 1918