Мой верш — мая душа
І думка шчырая мая!
У кожным слове маё я.
Мой верш — мая душа.
Яго пяю ўсягды,
Бы толькі з жальбай расстаюсь,
Ці зноў калі да ёй вярнусь
Свой верш пяю тады.
Крышталь слязы у ём —
Гармонны рытм красы,
Спакою мне дае часы
Адблеск красы у ём.
У верш ўкладаю я
Істоты палкае быццё,
Душы хваленне, ўсё жыццё
У верш ўкладаю я.
Таемны выгляд слоў
Хавае шмат падчас
Цярпенняў цяжкіх без прыкрас,
Ў якіх і боль, і кроў.
А ўсё ж патрэбен ён,
Адбітак бурнае душы,
Што пэнт даволі узрушыў
А ўсё ж патрэбен ён!
Вількамір, 1913