2
Пашнарыўшы ў памяці чорнай, куток
Пабачыш: да локця пальчаткі,
І ноч Пецярбурга. І ложаў паўзмрок
З тым пахам, салодкім і чадкім.
І вецер з заліва. А там, між радкоў,
Мінуючы ахі і вохі,
Табе пасміхнецца пагардліва зноў
Блок — тэнар трагічнай эпохі.
1960