Ў гразі – мой хлеб і ў муці – воды
Вакол мяне атрутны гам.
Нашто апошнюю свабоду
Ператварылі ў балаган?
Ці не таму, што не глумлюся
Над горкай гібеллю сяброў?
За тое, што не разлучуся
З маркотнаю зямлёй бацькоў?
Хай так. Без ката і без кулі
Паэту анідзе не быць.
Нам – пакаянныя кашулі,
Са свечкай нам ісці і выць.