У белай футры цэлы свет,
У коўдры мяккай, нібы воўна,
Наш домік з садам, двор, ставок -
Так выглядае ўсё цудоўна.
Павольна кружацца сняжынкі,
Як быццам чары хто наслаў.
Усё прыціхла ў наваколлі,
Зімовы час ужо настаў.
Алея ўбралася у вэлюм
Ялінкі - гарнастая футра,
Слупы стаяць у белых шапках
Каля стаўка спаважна й мудра.
Сцяжынцы ёмка і утульна
Паміж пушыстых берагоў.
А зоркі шлюць святло з нябёсаў, -
Не трэба нават ліхтароў.
Зямля сагрэлася пад снегам
І спіць сабе пад ім спакойна,
Цяплейшай коўдры і не трэба.
Каб зіму зімаваць прыстойна.
Прыроды чары нам паслаў -
Іскрыстыя, ўсцешныя -
Гасподзь, і ціха пажадаў,
Каб цешыліся, грэшныя.