Дарагія таварышы, дарагія сябры! З вялікай любоўю, з самых глыбінь сэрцаў шлюць вам вітанне вашы найбліжэйшыя пабрацімы — беларускія пісьменнікі.
Мне выпаў гонар пацвердзіць тут вам нашу нязменную любоў, якая нарадзілася ў незапомныя часы і якая не толькі не гасне, а год ад года гарыць усё больш яскравым, моцным полымем!
Мы, як і раней, любім вашы стэпы і вашы моры, вашы сучасныя гарады і белыя вашы хаты, вашы песні і вашы кнігі. Мы з хваляваннем братоў сочым за ўсім, што вы робіце, за кожным вашым крокам, і я не перабольшу, калі скажу, што і ў гэтыя дні беларускія пісьменнікі думкамі з вамі, у гэтай зале, услухоўваюцца ў вашы прамовы, жывуць вашымі турботамі і надзеямі.
Хтосьці сказаў — у літаратуры няма вялікіх і малых народаў. Гэта прыгожы парадокс, і ў ім ёсць свая ісціна. Маленькія краіны далі свету вялікіх Андэрсена і Ібсена, а яшчэ меншая Ісландыя — сучаснага Лакснеса.
І ўсё ж ісціна ў гэтым парадоксе не ўся. Не можа не адчуваць літаратура прастору, шырачыні, сілы той зямлі, на якой яна ўзрастае. Не выпадкова такая магутнасць і такая шырачынь у песнях і думах Тараса Шаўчэнкі, у лірыцы і драмах Лесі Украінкі, у гневе і рэвалюцыйных перакананнях Івана Франка.
У вас слаўная сучаснасць, што добра паказвае ваш з’езд, у вас вялікая будучыня. Невычэрпныя крыніцы, што жывяць украінскую літаратуру, і не трэба быць прарокам, каб прадказаць, што блізкія і няблізкія будучыя гады дададуць ёй моцы і красы новымі талентамі і новымі цудоўнымі творамі, цешачы і радуючы ўсіх, каму дарагая ўкраінская літаратура, наша савецкая культура.
Сябры, думаю, што гэта і шчасце — належаць да вялікай літаратуры, і разам — вялікая адказнасць. Вялікая гэта адказнасць — гаварыць ад імя сарака пяці мільёнаў, быць у літаратуры пасланцам сарака пяці мільёнаў. Няхай гэтае адчуванне жыве заўсёды ў вас, акрыляе вас, дае вам дужасці, няхай яно вядзе вас да новых і новых поспехаў!
Дарагія сябры, ведайце заўсёды, што мы з любоўю сочым за вамі, зычым вам кніг, якія хвалявалі б і захаплялі сэрцы людзей любай нашай Украіны, усёй нашай савецкай Бацькаўшчыны, усяго свету!
Шчасця, вялікай будучыні роднай сястры нашай — украінскай савецкай літаратуры!
1967