Ёсць яшчэ людзі, сябры і сяброўкі,
Што ўспомняць мяне:
Танк, і Лужанін, і Глебка, і Броўка,
І Маўр зазірне.
Прыязным вокам Кандрат непаўторны
Акіне мой дом,
Лынь, у машыне агледзеўшы шворны,
Прымчыцца арлом.
Шмат яшчэ хлопцаў, мужчын станавітых
Мне голас падасць
У дзень двух шасцёрак, старэчых, «масцітых»,
Што ж скажуць пад масць?
Выгляд мой будзе, нібы маладзею
Дзесяткаў на два,
Быццам бы старасць, мае дабрадзеі,
Мне – тфу! трын-трава.
Эхе-хе, братцы! цішком жа з сабою
Я горка ўздыхну –
Мала ўжо ходу і мала развою,
А чарку кульну.
31/Х 1948