Няхай сабе я «безабразны» –
Насмешак чуў я шмат ад вас.
Ну, што ж? даўно я вырас з блазна,
Ды горка праўда без украс.
Няхай я буду і «Жадаба» –
Яшчэ адзін Ваш атэстат,
Ды ўсё знясуць старыя драбы,
А за мяне адпомсціць «Хват».
Р.S.
Ды хоць Алеська не ласкава,
Не дужа ветла да мяне,
А міла мне яна, ей-права!
Я рад ёй заўжды, як вясне.
Жадаба
8 мая 1946