* * *
Дні ідуць за днямі,
Уцякаюць годы,
А за намі следам
Цягнуцца нягоды.
Тчом мы павуцінку
Радасці і шчасця.
А павее вецер
Холадам нянасця,
І парвуцца ткані,
Разляцяцца прахам,
І прад невядомым
Зноў стаіш са страхам.
*
Знаць, ужо спрадвеку
Доля нам такая:
Ліха знойдзе ўсюды,
Шчасце ж уцякае.
[1910]