Паехаў, Пятруська, ты на прэмʼеру
У Беласток.
Што ты там без сала, паверу
Табе я, каток.
Варочайся, браце, да дому
І не круці.
Пашлі ты тэатр свой к ліхому
Наешся куцці.
Без жадных, браток, дэкарацый
Ідзі на ражок
І плюнь ты, мілы мой браце,
На Беласток.
На чорта табе тая слава.
Мілы мой друг?
Сядзі ты лепш дома, ей права,
О, мой драматург.
[1946–1953]