epub
 
падключыць
слоўнікі

Якуб Колас

«Іскры Іліча»

У пасцельку легла Ганя.

Скончан дзень. Заснуць пара.

Ноч у вычварным каптане

Ціха крадзецца з двара.

 

І цікуюць зоры з вышкі

Сінявокай грамадой.

А ў Ганусі, у малышкі,

Розных думак цэлы рой.

Быў цікавы дзень без меры:

Сонца, яснасць, цеплыня.

А за ўсё лепш — піянеры

І іх забаўкі, гульня.

 

«Скуль іх столькі? — дзіва Гані.

— Ну, як макаў агарод!

І малыя, а ўжо зрання

Правялі ў калгасе сход.

 

Былі песні, пагулянкі...»

Не засне ніяк дзяўча.

«А якія ў іх чытанкі,

Кніжкі «Іскры Ільіча»!

 

Там аповесці, нататкі

Пра звяроў і пра калгас.

А рысункі, а загадкі!..

Вось дзе можна бавіць час!»

 

Ціш і сон вакол маўклівы,

А ў Ганусіных вачах

Пінерскі тлум шчаслівы

І іх «Іскры Ільіча».

 

7/ХІІ 1930


07.12.1930

Тэкст падаецца паводле выдання: Колас, Я. Збор твораў: у 20 т. Т. 2 : Вершы 1911―1938