Чым успомніць цябе, моладасць,
Жыцця светлага ты раніца?
Прылятае вясна мілая,
Ды вясна мая туманіцца.
Дзе вы, думкі мае чыстыя,
Майго сэрца дзеткі мілыя?
Як жылося лёгка з вамі мне
У дні шэрыя, пахілыя!
І не раз мяне вы цешылі
Ў ночку цёмную, бяссонную,
Хоць на момант засланялі вы
Ад вачэй нуду бяздонную,
Дзе ты, краска-зорка ясная?
Між народу ты свяцілася,
У глухім кутку забытая,
Па жыцці ты ўсё смуцілася.
Ці цвіцеш ты, ці засохла ты
У краі тым, адзінокая?
Ці ёсць іскра агню Божага,
Мая ластаўка далёкая?
Чым жа ўспомніць цябе, моладасць,
Мая раніца ты хмурная?
Незаметна ты ўсё тлелася,
Як лучына тая курная.
[1906]