Ішоў дарогаю мужык. На дарозе ляжаў зэгарэк. Мужык ніколі не бачыў зэгарка і не ведаў, што ён знайшоў. Ён стаў і пазірае.
– Ці не гадзюка гэта якая? — падумаў мужык, бо ў зэгарка быў блішчасты ланцужок, а цёмнаму мужыку здалося, што гэта хвост вужакі. Ён пырнуў зэгарэк палкаю! Не, не варушыцца! Нагнуўся, каб разгледзець, чуе — чыкае. Мужыку здалося, што ён пытае:
– Чый ты? Чый ты? Чый ты?
– Чый я? А во чый я!
Схапіў мужык зэгарэк за ланцужок і разбіў яго аб камень.
[1906–1907]