Чым пацешыш ты нас, Новы годзе?
Што нясе нам вясна малада?
То не голас пусты у народзе:
То пытае людская бяда!
Мы ўзышлі на парог, пазіраем —
Шчыльна дзверы замкнёны ад нас;
Ў рад павіслі замкі... Мы чакаем,
Бо знаць хочам скарэй мы пра час,
Калі ўступім у дом, што вякамі
Будавалі, вякамі ішлі,
Усцілаючы сцежку касцямі,
Каб свабодна ўздыхнуць мы маглі...
Год настаў, год мінуў — нічагутка,
А ты стаў на парозе і стой
Ды з трывогай пытай, ці ёсць чутка
Аб зямельцы, аб праўдзе святой.
Атупелі мы ў нашай нягодзе, —
Холад, голад, гарэлка, суды...
Чым пацешыш ты нас, Новы годзе?
Што нясеш ты нам, год малады?
[1914]