epub
 
падключыць
слоўнікі

Якуб Колас

На Захад

Апала заслона мядзяная хмар,

На захад плывуць іх клубы.

А я пазіраю ў знямелы абшар,

А ў сэрцы так многа журбы!

 

Вандроўніцы-хмары,

Нябёсаў украсы!

Зрадніўся я з вамі

Ў далёкія часы.

 

На ветравы крыллі паслаўшы руно,

Здаецца, замлелі яны,

Як мара, як сон той, што сніўся даўно

У досвітак ранняй вясны.

 

  Клубястыя хмары,

Куды вы плывеце?

Ой, многа вам, многа

Прастору на свеце!

 

Стаю, пазіраю ў блакітны разлог,

І колькі там дум паўстае!

Чаруюць і вабяць прасторы дарог

На захад, дзе межы мае.

 

Купчастыя хмары,

Куды вас мкне вецер?

Вы роднаму краю

Мой сум занясеце!

 

Гаруе краіна пад жорсткай пятой,

Як прагне збавення народ!

І дуб мой над рэчкай глядзіць сіратой,

Галіны схіліўшы на ўсход.

 

Грымотныя хмары!

Рассыпце маланкі

На голавы катаў

З нябеснай палянкі.

 

  Павісла над лесам у родным краю

Удушлівай гары імгла.

Пячаць непакоры ў смяртэльным баю

На чола народа лягла.

 

На захад, на захад

Спяшайцеся, хмары,

Варожаю кроўю

Заліце пажары!

 

 

16–17/VI 1942


16.06.1942-17.06.1942

Тэкст падаецца паводле выдання: Якуб Колас. Т. 3 : Вершы, 1939―1945