БЕЛАРУСКАЯ ПАЛІЧКА

Дні бягуць ды бягуць,

Вянуць краскі ў палях,

Жоўкне лісце, трава,

Моўкне спеў па лясах.

І часцей ды часцей

Хмурыць неба свой твар,

Рэдка сонца глядзіць

З-за туманаў і хмар.

Азірнешся вакол —

Глуш, маркота і ціш,

І з нудою на ўсё,

З горкім смуткам глядзіш.

І не ведаеш сам,

Чаго жаль спанаваў,

Як бы часць самаго

Ты навек пахаваў...

Дні праходзяць, бягуць,

Карацеюць яны.

З кожным днём далей мы

Ад жыцця, ад вясны.