epub
 
падключыць
слоўнікі

Якуб Колас

Нёман

(Са зборніка «Другое чытанне для дзяцей беларусаў»)

Льецца Нёман паміж гораў,

Светлы, чысты, як з расы,

Накапаў ён ям і нораў,

Гоніць воду праз лясы.

 

Гой ты, Нёман, наша рэка!

Поіш ты і корміш нас,

Бедну чайку чалавека

Ты з сабой насіў не раз.

 

А вясною на прасторы

Дуб стары сярдзіта гнаў

І насіў ты крыгаў горы,

Луг і поле затапляў;

 

Разліваўся па ракітах

І займаў і лес, і гай...

Даўгавязы плыт за плытам

У далёкі нёс ты край.

 

Колькі раз рыбацкі човен

На грудзях тваіх гуляў!..

Гой ты, Нёман, быстры Нёман,

Колькі дум ты мне нагнаў!

 

Чуў ты смутак горкай долі

Свайго сына-мужыка,

Чуў не раз у чыстым полі

Плач і слёзы бедака.

 

Ў ціхі вечар над табою

Дудка плакала не раз,

І кацілася слязою

Песня ў ранні летні час.

 

А на беразе пад дубам,

Ў ночку цёмную, рыбак

Спаў не раз пад мокрым лубам,

Гнуўся з холаду, бядак.

 

А у буру вецер кветку

Да грудзей тваіх схіляў,

І ў табе касец улетку

Пот крывавы абмываў.

 

Над табою месяц круглы

Ў ясным небе ціха плыў,

І з табой высокі, смуглы

Лес ціхутка гаварыў.

 

Перарэзаў край ты родны

Беларуса-мужыка...

О, наш чысты, наш свабодны

Нёман, быстрая рака!

 

Ты цячэш далёка, знаю,

Ў зямлю Літвы і нямцоў...

Раскажы ж чужому краю

Пра жыццё тваіх сыноў!..

 

[1906]


[1906]

Тэкст падаецца паводле выдання: Колас, Я. Збор твораў: у 20 т. Т. 1: Вершы, 1898―1910