Ноч глухая. Ціха.
Густа легла цьма.
Дрэмле чутка варта,
Цяжка спіць турма.
Страшнай зяўрай змея
Калідор глядзіць,
І тужліва лямпа
Свеціцца, дрыжыць.
Обак калідора
Камеры відны.
Пад замкамі дзверы,
З кратамі яны.
І, здаецца, сцены
Ціснуцца цяжэй,
Гнуць яны і душаць
Ўсё мацней, мацней.
Нудна, бы ў магіле.
Глуха, бы ў труне,
Толькі часам крыкне
Арыштант у сне.
Мо Кабека здасца,
Спраўніка прысніць,
Ды «параша» зрэдку
Глуха загрыміць.
20/X 1908