Як і год і два, як і шмат гадоў назад
Мы гадаем пад Новыя годы.
Мы вітаем іх, за іх выпіць з нас кожны рад,
І багата нам выпіць не шкода.
Не шкадуем на стол палажыць кумпяка,
Як вянец той апошні на браме.
Абы Новы год, наш няясны госць здаляка,
Нас не крыўдзіў сваімі дарамі.
А мінае год, азірнемся назад, глядзім –
Не дадаў нам чагосьці дабродзей,
Час ідзе-плыве, і спрачацца не будзем з ім –
Год мінулы чым-небудзь нашкодзіў.
22/ХІІ 1942