Ёсць адна неразгаданая загадка:
Чаго сядзіць на Прэзідыуме Ўладка?
Пыхціць, пацее цёця Ўладка,
Нібы прыйшоў ёй час астатні:
Шлях у Прэзідыум не гладкі –
Прэзідыум на галубятні.
Ды што для Ўладкі перашкоды,
На галубятню мукі-ходы,
А без презідыума – крый Божа!
Уладзя! цёця жыць не можа.
Жыві ж ты доўга, цёця Ўладзя,
А прэзідыум хай ніжай сядзе.
1950