Блеск гарачы слепіць вочы,
Душна ў лесе і ў палёх.
За гавядай аж да ночы
Зранку прышчыцца Цімох.
Эх, нялёгка за скацінкай!
Годам сцягнецца дзянёк,
Нецярпліва жджэ хлапчынка,
Ды не скора вечарок.
Торба з хлебам за плячыма,
Высах-выпетрыў хлябок.
Мерыць цень не раз вачыма,
Лічыць крокі пастушок.
А на полі нікагутка,
Толькі ён адзін, як пень,
Толькі больш наводзіць смутку
Звонам крылляў авадзень.
[1910]