Памяну шчырым словам Пятруся –
Петрусёк-галубок, пабажуся,
Што і сэрца маё і душа мая ўся,
Ну, ляжыць да цябе, Петруся.
І люблю я цябе, паважаю.
Няхай будзе ў паэзіі больш ураджаю!
Дружна ў ногу з табой мы ішлі,
Як сябры, хоць не роўныя ў годах.
І як добрыя дзеці зямлі,
Адно мелі, браток, у прыгодах:
Яшчэ далей, глыбей і гучней
Пашыраць нашу праўду па свеце –
Верны ленінскай партыі рэй
Зацвярджаць, яго мець на мэце.
Дык працуй тры разы дваццаць пяць,
Не губляючы здольнасці, сілы,
І дазволь мне абняць, прывітаць,
Петрусёк дарагі мой і мілы.
21/ХІ 1951