З Нямеччыны праклятай
Пішу да вас, браты.
Пішу, як з нашым братам
Абходзяцца каты.
Жывём мы ў бараках,
І дзень, і ноч у ярме,
Нас кормяць, як сабакаў,
І бʼюць, хто чым зарве.
Грызуць нас вошы, блохі,
Нас косіць халярын,
А хлеба і за грошы
Не купіш грам адзін.
Старая і малая
З нас кпіцца немчура,
Дабіла Мікалая,
Што доўга не ўміраў.
А Олю із-пад Брэста,
Што розаю цвіла,
Немец абнячэсціў,
Немец абсмяяў.
Ўцякайце ад напасці,
Хай злыдням гэты «рай»,
Хай я такі няшчасны,
З пашанай – Мікалай.
1944