Зямля расквечана
Адзежай новаю
І свой змяніла від.
Заслонаю-дуброваю
Ды шматкіламетроваю
Паўстаў зялёны шчыт.
Пустэлі мёртвыя
Вадой напоены,
Страсаюць вечны сон,
Каналамі пакроены...
Вы ж, мірнай працы воіны, –
Хвала вам і паклон!
Узносся ж вышай ты,
Радзіма мілая!
Жыві, Савецкі край!
Зарою яснакрылаю,
Красою, новай сілаю
Над светам ты заззяй!
Калі ж пасмее хто
Рукой крываваю
Шляхі нам запыніць,
Той з гітлераўскай славаю,
Паганаю, іржаваю,
У смецці будзе гніць.
Ты сонцам высланы,
Убраны зорамі,
Зямлі Савецкай гмах.
Шырокімі прасторамі,
Марамі і азёрамі
Адзначан твой размах.
Куды ні гляну я –
Крыніцай шумнаю
Жыццё бурліць, гудзе.
Дарогаю разумнаю
І воляй цвёрдай, думнаю
Нас партыя вядзе.
І дзе ні ступім мы,
Наш поступ – волатаў
Навечныя сляды.
Глядзяць па-майску молада,
Гараць, бы ў сонцы золата,
Пасёлкі, гарады.
Высока ўзносяцца
У неба яснае
Узлёты стромкіх веж...
Ну, дзе ж такое шчаснае
Імкненне светла-краснае
На свеце ты знайдзеш?
[1953]