Далёка сягоння ад нас ліхалецце,
Галеча, бяспраўе, жуда.
Ачысціў паветра кастрычніцкі вецер,
І новая сіла паўстала на свеце,
Як майская рань, малада.
Цудоўная сіла на радасць народам,
Надзея і шчасце зямлі.
Няма ёй граніцы, няма перашкоды.
Яе ўзгадавалі савецкія годы,
Што волю і моц нам далі.
Імкнуліся лад наш разбурыць пачвары,
Фашысцкага свету разбой,
Дзе стэрлінгаў фунты дружылі з даларам
І благаславенне злінялай ціяры
Йшло з імі дарогай адной.
Але не адолелі ворагі міру
Сіл нашых краін маладых.
Упалі ў прадонне акулы, вампіры,
Як чэзлыя шчэпкі ў бушуючым віры,
І памяць паблекла аб іх.
Няхай гэта будзе для тых напамінам,
Што мараць аб новай вайне,
Што з сыканнем злосным, сіпеннем змяіным
Гатуюць няволю свабодным краінам,–
Лёс Гітлера іх не міне.
Ляжаць перад намі прасторныя далі,
Шляхі нашы ясны, як дзень:
Азначыў іх Ленін, вядзе па іх Сталін.
Савецкія годы – вясеннія хвалі,
Дзе сонечны ззяе прамень.
Нам ясны задачы, акрэслены мэты,
Наперад скірован наш зрок;
Мы сталінскай дружбай народаў сагрэты,
Мы – новыя людзі вялікай планеты,–
Дык цвёрдым жа будзь ты, наш крок!
Вітай жа сягоння, краіна мая ты,
Вітай, беларускі народ,
Гадоў-сакалоў тваіх слаўны трыццатак,
І ленінска-сталінскі засеў багаты,
І партыі новай узлёт!
30/ХІ 1948