Маленькі мой шкляны слупок!
Хоць ты і не святы,
А блаславіць цябе папок
А. Сергій, ты будзеш залаты
Аголена і прагна маё горла,
І ты ў яго пальешся, як у цёрла
Няскладна я пішу, бо хворы,
А выпʼю з прыемасцю пражоры,
Не ўгоніш нават клін.
Амін!
А. крыз <нрзб>
Няхай жыве для крыс.
[1946–1953]