epub
 
падключыць
слоўнікі

Якуб Колас

"Тая ж самая даль, той жа самы разлог..."

* * *

 

Тая ж самая даль, той жа самы разлог —

Неаглядны прастор небясоў,

Дзе хмурынкі плывуць па дарозе, што Бог

Ім прызначыў з пачаткаў вякоў.

 

Ўсё гамоніць вакол, і шуміць, як даўней,

Гэты лес векавы, гэты бор.

А чаго ж цяжка нам? Які злы сухавей

Закружыўся, узняўся з-за гор?

 

Як увосень туман аблягае лугі

І палёў задуменную даль,

Так на сэрцы ляглі плямы чорнай тугі,

А мінулых дзянёчкаў так жаль.

 

Эх, не вернеш ты іх, гэтых светлых дзянькоў,

Толькі цені іх ў сэрцы жывуць.

А як міл гэты свет і прасторы стэпоў,

Дзе прыгожыя хмаркі плывуць!

 

1916


1916

Тэкст падаецца паводле выдання: Колас, Я. Збор твораў: у 20 т. Т. 2 : Вершы 1911―1938