Хоць выбіта наша жыццё з каляіны,
Хоць гора зазналі мы шмат,
Адно памятай, мілы брат:
Наш шлях найвярнейшы, і шлях ён адзіны.
Ідучы тым шляхам, мы пройдзем праз горы,
Праз ветры балот і трушчоб,
Праз труднасці ўсе, што ні было б:
Наш шлях асвятляюць крамлёўскія зоры.
Вядзе ж нас рука чалавека, якому
Не знойдзецца роўных нідзе,
Ён – наша апора ў бядзе,
І крыўдзіць народ свой не дасць ён нікому,
І тою ж рукою ён піша законы.
Дыктуе іх розум, святло,
Каб зла на зямлі не было,
Каб сцяг развяваўся над светам чырвоны.
Жыві ж ты на радасць нам доўгія годы,
Вялікі наш друг-правадыр!
Сталін, ты – праўда і мір!
Сталін, ты – сімвал братэрства і згоды!
15/І 1947