Ад рана да рана
Пейце, старцы, дзеці:
Добра меці пана,
А лепей не меці.
Пан за тваю працу
Нібыта й заплаце;
Знай плату з палацу!—
Збярэш з ёй багацце!
За гадзін семнаццаць
Працы ў дзень нязменне
Выйдзе грошаў дваццаць,
Або й таго меней.
Ой, ды лёгкай служба
Нідзе не бывае,
Бо служба — не дружба,—
Няволя цяжкая.
Трэба ведаць, знаці
Службы гараванне:
Позна легчы спаці,
А ўстаці заранне.
На слаце й марозе
Рабіці ззіханым,
Дрыжаці ў парозе
Перад грозным панам.
Заціркай найболей
Гавець, разгаўляцца,
Як свінні, на полі
З блыхамі валяцца.
Лае пан багаты,
А ты цярпець мусіш,
Хоць не вінаваты,
Языка прыкусіш.
Горш якой скаціны
Спаганяць, зняславяць,
Кляцьбой без прычыны
Спаткаюць, адправяць.
Ой, позна і рана
Пейце, старцы, дзеці:
Добра меці пана,
А лепей не меці.
У службе гора болей,
Як якіх выгодаў;
Хто не любіць волі,—
Не нашага роду.
[1905-1907]