epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Буралом

Пахіліўся дуб да дуба

Ды бурчыць, гамоне:

— Што-та вецер вельмі груба

Загуляў сягоння!

 

Паглядзі, сусед, на пушчу,

Як трашчаць галіны,—

Там у самую ўжо гушчу

Вецер сілы кінуў!

 

Вунь, прымець, старуха-хвойка

Сскочыла з карэння,

А вунь там з бярозы бойкай

Валіцца паленне.

 

Пакацілася удоўжкі

І асіна-сваці...

Фу, ты! аж мяне у дрожкі

Пачало кідаці!..

 

Што? Не ўстояла і ліпа —

Рухнула, бядачка!..

Ці ж быць можа? Ўжо захліпаў

І стары твой бацька.

 

Ах! што гэта?.. Праз узгоркі...

Ці ж то к нам?.. Ой, ногі...

І, не скончыўшы гаворкі,

Рынуў дуб, як доўгі.

 

1918


1918

Тэкст падаецца паводле выдання: Янка Купала. Поўны збор твораў. У 9 т. - Т.4. Вершы, пераклады 1915 -1929. - Мн.: Маст. літ., 1997. - 446 с., [4] л. іл.
Крыніца: скан