беларуская электронная бібліятэка
заснаваная ў 1996
Покі світкі не стыдаўся,
Світкі бацькаўскай, сівой,
Хоць на ўзгляд няўдал здаваўся,
Чыст быў сэрцам і душой.
А шнуркамі абчапляўся,
Апнуў спіну чарнатой,—
Чысцей з скуры паказаўся,
Гад стаў сэрцам і душой.
[1907]
© Беларуская Палічка // пры выкарыстаньні матэрыялаў спасылка на Беларускую Палічку абавязковая