Гэй, ты, сэрцайка,
Не тужы, замры!
Душа смутная,
Песень не твары!
Бо каму ж, каму
Ў жалю запяю?
Хто паслухае
Песню-жаль маю?
Можа б, выслухаў
Мяне ўбогі брат,—
Не да песенек,
Горам хто багат.
А шчаслівы хто,
Хто багат ва ўсім,—
Песня жальбная
Не пад мысль такім.
Дык каму ж, каму
Гулка запяю?
Хто паслухае
Песню-жаль маю?
Перад кім, ой, кім
Расчыню душу?
Стогн бяды, нуды
У думках заглушу?
[1905-1907]