Адзін з захаду груган,
А другі з усходу
Прыляцелі на сяло,
На чужую шкоду.
І давай паміж сабой
Гутарыць, хваліцца:
— Круму! Круму! Што за рай!
Ёсць чым пажывіцца!
Дасюль елі мерцвякоў,
А цяпер затое
Будзем піць мы кроў жывых,
Мяса есць жывое!
[1914]