Заспрачаўся кажух з ватай,
Адагнаўшы згоду,
Хто з іх лепшы, карыснейшы,
Хто якога роду.
Вата кажа: «Што ты значыш
Мне, кажух касматы?
Я чужыя знаю землі —
Ты ж — сяло ды хату!»
«Праўда, праўда,— тут гаворыць
Ёй кажух-маруда,—
Я жыхар зусім тутэйшы,
Ты ж адно — прыблуда!»
1913