Да нас у госці май прыходзіць,
А з новым шчасцем кожны год,—
Заводзіць песні ў карагодзе,
А ў карагодзе сам народ.
Жалобай думкі аб мінулым
Замітусяцца ў нас падчас,—
Наскочыць радасць гудам-гулам,
І май наш повен ясных крас.
Гармонік рэжа, бубен б’е...
Гэй, грай, музыка, ў родны тон
І аб мінулай барацьбе,
І аб здабытках нашых дзён!
*
Да нас у госці май прыходзіць,
Як не прыходзіў у вяках,—
Спявае песні аб свабодзе
На полі, ў моры, ў рудніках.
Спявае дзецям калыханкі,
Прыгожыць кветкамі сады,
Вядзе сялянаў і сялянкаў
На шлях шчаслівы, малады.
Бурляць крыніцы, бор шуміць,
Рунее зелена загон.
Як не спяваць тут, як не жыць
У казках-былях нашых дзён!..
*
Да нас у госці май прыходзіць,
Як той старанны гаспадар,—
Глядзіць, як поле наша родзіць,
Ці ўзнялі ўвесь мы свой папар.
І бачыць, як за год звычайны,
Што адлічыў свае ўжо дні,
Была ў нас праца ураджайнай,
Аб чым наш продак і не сніў.
І танк, і трактар, і камбайн
Пасведчаць, што гэта не сон.
З лясоў, капальняў і палян
Дабро йдзе к нам — скарб нашых дзён.
*
Да нас у госці май прыходзіць
І аглядае рубяжы,
Дзе пагранічнік наш не зводзіць
Вачэй з варожае мяжы.
І вокам бача май празорным:
Жывём спакойна ля граніц,
Спакойна сеем збожжа зёрны,
Спакойна п’ем ваду з крыніц.
Зямлі, людзей і родных хат
Нікому не дамо ў палон,
Не апаганіць вораг-кат
Шчаслівых, вольных нашых дзён.
*
Да нас прыходзіць май у госці
І бачыць, як той яснавід,—
Стаім скалою на фарпосце,
Заставы нашы, як граніт.
Сталёвая пільнуе варта
Спакой савецкае зямлі,
Байцы не дрэмлюць поўны гарту,
На крыллях — нашы патрулі.
Хай жа руку на нас, як гад,
Падыме вораг-ліхадзей,—
Не вернецца жывым назад,—
Свабодных не скаваць людзей!
*
Да нас прыходзіць май у госці
І ўспамінае ў свята свят
Герояў, што злажылі косці
У бітвах за савецкі лад.
Шумяць над імі ясакоры,
Шасцяць чырвоныя сцягі,
Унуку дзед свайму гавора,
Хто у магіле спіць такі.
Бы срэбрам выснутую ніць,
Унуку думкі дзед снуе,
Як трэба волю бараніць,
Як уміралі за яе.
*
Прыходзіць май дваццаты ў госці,
А з падарункамі ідзе,
Уцеху буйнай сыпе горсцю
Святочна ўбранай грамадзе.
Ён Канстытуцыю прыносіць —
Веквечны сталінскі закон —
Для нас, для ўсіх, хто сее, косіць,
Для ўсіх народаў і старон.
Лісты дубовы й каласы
Наш родны аздабляюць герб,
На ім нявянутай красы —
І молат, і сталёвы серп.
*
Да нас прыходзіць май у госці,
А вые дыверсант, трацкіст,
Рве валасы ў звярынай злосці
Крывёй абрызганы фашыст.
Бушуйце, каты! Нам зараза
Не страшна ваша й ваш разбой...
Смяемся з маем нашым разам
І весялімся грамадой.
Гармонік рэжа, бубен б’е...
Гэй, грай, музыка, ў родны тон
І аб мінулай барацьбе,
І аб здабытках нашых дзён.
1937